اورهان پاموک در سال ۱۹۵۲ در مجله نیشان تاشی استانبول دیده به جهان گشود. در کتاب استانبول که به نوعی زندگی‌نامه خودنوشت نویسنده است آورده که تحصیلات خود را با گرایش نقاشی در کالج آمریکایی روبرت در محل سکونت خود طی کرده است. بعد وارد رشته معماری در دانشگاه پلی تکنیک استانبول شده، پس از سه سال این رشته را رها کرده و در همان دانشگاه وارد رشته روزنامه نگاری شده و آن را به پایان رسانده است. نخستین رمانش آقای جودت و پسران را در ۱۹۸۲ نوشت که چند جایزه ادبی نصیبش کرد. دومین رمانش خانه خاموش جایزه ادبی دیگری گرفت. در سالهای اخیر پاموک تقریبا تمام جوایز مهم ادبی را در جهان کسب کرده است که مهمترین آن در سال ۲۰۰۶ جایزه ادبی نوبل است که به او تعلق گرفت. آخرین اثر مهم پاموک در زمینه داستان نویسی «موزه معصومیت» است که در سال ۲۰۰۸ به چاپ رسیده است.
«خانه‌ی خاموش» راویان مختلفی دارد. ماجرای آن در خانه بزرگ و قدیمی که غرق در سکوت است آغاز می‌شود. فاطیما، صاحب خانه است، یک پیرزن تنها و افسرده که کوتوله‌ای به نام رجب همه‌ی امور مربوط به او را انجام می‌دهد. او قرار است به مدت یک هفته میزبان سه نوه‌ی خود باشد و در اندیشه آنچه که باید انجام بدهد است.
فاروک، نوه‌ی بزرگ‌تر است، یک مورخ، نوه‌ی دیگر دانشجوی جامعه شناسی است و کوچک‌ترین‌شان یک دبیرستانی است که آرزوی مهاجرت به آمریکا را در سر می‌پرورد.
رجب پسرعمویی دارد که یک تروریست راست است. او و همراهانش از صنعتگران شهر پول دریافت می‌کنند و شعارهایی علیه کمونیسم و سوسیالیسم سر می‌دهند. وجود رجب و فعالیت‌های اوست که چالشی بزرگ را در داستان رقم می‌زند.