روزهای آخر اسفند

«روزهای آخر اسفند» با عنوان فرعیِ «چیستی امید و واکاوی آن در شعر  شفیعی کدکنی» یک کتاب 128 صفحه‌ای است که به قلم «سعید رضادوست» و توسط نشر آسیم منتشر شده است. کتاب دو بخش دارد. رضادوست در بخش نخست که نیمی از کتاب را دربرمی‌گیرد به کالبدشکافی «امید» پرداخته و زمینه‌ها و بنیان‌های آن را واکاویده و سپس در نیمه دوم کتاب به سراغ گزیده‌ای از سروده‌های شفیعی کدکنی رفته و برای هر قطعه، شرح و تفسیری نوشته و مولفات و بنیان‌های امید را در مجموعه‌های «آیینه‌ای برای صداها»، هزاره‌ی دوم آهوی کوهی» و «طفلی به نام شادی» بررسی و نشان داده است. 

▪️مثل درخت در شب باران

بخشی از مقدمه: «دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی فرزانه‌ای است کمیاب در روزگار ما. روزگاری که به تعبیر او «عصر جنگ و جیره‌بندی» است. او «وجدان بیدار» دورانی است که در «تبارنامه‌ی خونین این قبیله»، در هر روز «بر کرانه شهیدی دگر» افزودند و اما «ما را امان گریه ندادند.» م.سرشک اما هیچگاه دیده از آفتاب زندگی برنداشته و همواره خون امید در رگ‌های کلماتش جاری بوده و این خود اعجازی است در عصر ما. او «آیینه‌ای برای صداها» بوده و «مثل درخت در شب باران» ایستاده است تا «در ستایش کبوترها» نغمه‌ها بسراید تا مبادا «پروازمان روزی رود از یاد.»

▪️رویای بیداران

از متن کتاب: «وقتی که فصل پنجم این سال/ آغاز شد،/ دیوارهای واهمه خواهد ریخت؛/ و کوچه باغ‌های نشابور/ سرشار از ترنّم مجنون خواهد شد./ مجنون بی‌قلاده و زنجیر./ وقتی که فصل پنجم این سال/ آغاز شد...»
امید را «رویای بیداران» نام داده‌اند. امیدواران از خرده احساسات روزانه، جیره‌ی خویش را تدارک می‌بینند و زندگیِ در پیش رو را شکل می‌دهند. تاریک‌ترین روزهای تاریخ نیز با رویای امیدوارانِ راستین به آفتاب سلامی دوباره داده است. همچنانکه روزگارِ «نلسون ماندلا» در نفی آپارتاید، همچنانکه روزگارِ «مارتین لوترکینگ» در فسخ بردگی سیاهان. تخیل، رویاپرور است و رویا، زمینه‌ای است برای امید. رویابینانِ امیدوار از آینده‌ای روشن‌تر بشارت می‌دهند که شباهتی به تاریخ تاریک اکنون ندارد؛ حتی اگر آن آینده‌ی در راه به غریبی و ناآشناییِ «فصل پنجم» در تقویم محاسبه‌گرایان منطق‌زده باشد.ص78

🔹 روزهای آخر اسفند،  سعید رضادوست،  نشر آسیم، 128صفحه، قطع پالتویی، جلد شومیز، چاپ اول 1400، قیمت: 32هزارتومان