داستان «مغازه جادویی» که سرگذشت خودنوشتی از جیمز.آر.دوتی؛ جراح مغز و اعصاب و بنیان گزار و مدیر یک مرکز تحقیقات در دانشگاه استنفورد است، یکی از کتاب های جذاب و پُرطرفدار در این فضاست که با یک رویکرد متفاوت به این مسئله می پردازد و توانسته به سرعت موقعیت فروش و دیده شدن خوبی را برای خود پیدا کند و اکنون به ده‌ ها زبان ترجمه شده و بیش از یک میلیون نسخه از آن به فروش رسیده است.

قصه از لحظاتی پُر التهاب و حساس آغاز می شود؛ آن جایی که یک جراح قرار است مغز کودکی معصوم را برای رهایی او از یک غدۀ سرطانی بشکافد که ناگهان داستان برگشت می خورد به کودکی جراح؛ کودکی که خود را در خانواده ای فقیر و از هم گسیخته رو به سقوط می بیند؛ کودکی با پدری که دائماً اسیر مستی است و مادری که غرق در بیماری و افسردگی است.

نقطۀ آغاز دگرگونی از جایی شروع می شود که جیمز با مغازه ای جادویی که صاحب آن شخصی به نام «روث» بود آشنا می ‌شود. او به دنبال یک شصت پلاستیکی وارد مغازه شده بود. با این حال در این مغازه، درمان‌ های شگفت‌ انگیزی برای تنهایی، ترس، خشم و شرم پیدا کرد. جیمز بزرگ تر می ‌شود اما خاطرۀ آن مغازه از او دور نمی‌ شود؛ چون آن مکان جایی بود که هویت آیندۀ او را ساخت.

جیمز دوتی در «مغازه جادویی» که کتابی در فضای بینابین خودمراقبتی و زندگی نامه است، سعی کرده شیوه‌ های تحقیق علمی را در بیان داستان زندگی خود به کار بگیرد و بنا به تجربیات شخصی، به مخاطب این پیام را برساند که برای رسیدن به اهداف بزرگ، نیازی توامان به قلب و عقل وجود دارد.
او با زبانی ساده و لحنی صمیمی و گاه شعرگونه سعی دارد مخاطب را به احساس درونی خود گره بزند و در این مسیر جادویی هم قدم خود کند.

نویسنده ضمن آسیب شناسی و سرخوردگی ناشی از محیط و خانواده در دوران کودکی، مهم ترین راه حل هر مسئله را در هر سن و در هر مرحله از زندگی، شناخت و پذیرش آن مسئله و پس از آن، خودمراقبتی می داند. او همچنین درد را، تجربه ای هرچند رنج آور در جهت رشد معرفی می کند که وجود آن باعث اتفاقات جادوگونه در زندگی خواهد بود.