بخش دی

 مینامژدکانلو

📌بخش دی کتاب محبوب و جدید طرفداران ژانر جنایی! اگه قرار باشه این کتاب رو توی سه عبارت توصیف کنم از رعب‌آور، جذاب و به‌شدت درگیرکننده استفاده می‌کنم.
اگه این کتاب رو دستتون بگیرین تا به آخرین صفحه نرسین اونو کنار نمی‌ذارین. تا وقتی از کار "بخش دی" بیمارستانی که "ایمی" توش کار می‌کنه سر درنیاوردین، قرار نیست کتاب رو ببندین.
"ایمی برنر" قراره برای اولین بار شیفت شب نفرت‌انگیز بخش دی رو تجربه کنه. بخشی از بیمارستان که سادیست‌ترین و عجیب‌ترین بیمارهای روانی با اختلالات خطرناک رو نگه می‌دارن. جایی که با قفل امنیتی عجیبی از بیماران داخلش مراقبت می‌کنن.
حتی از اینم عجیب‌تر وقتیه که می‌فهمیم این اولین باری نیست که ایمی وارد این بخش می‌شه ولی نه به عنوان یه پزشک!
اتفاقاتی که تو این نیم‌شیفت شبانه قراره بیفته زندگی ایمی و تمام پرسنل و بیمارهای بخش دی رو عوض می‌کنه. 
قطعا اگه قرار باشه یک کتاب جنایی پیشنهاد کنم که خواننده تو هر جمله یه پایان متفاوت رو تصور کنه و تا لحظه‌ی آخر یه معمای حل نشده داشته باشه این کتاب تو صدر لیسته. استرس و هیجانی که به مخاطب منتقل می‌شه درست مثل اینه که از نزدیک نظاره‌گر همه چیزه.

یکی از مهم‌ترین و ترسناک‌ترین نکته‌ها درباره‌ی کتاب‌های فریدا مک فادن اینه که بعد از حل شدن همه چیز، تا یه آرامش نسبی برقرار می‌شه تو آخرین صفحه‌ داستان کاملا برمی‌گرده!
شخصیت‌سازی دقیق و فلش‌بک‌های به‌جای داستان همراه با عاشقانه‌ی عجیب و منحصر به فردش یه داستان ممتاز جنایی به وجود آورده که بدون شک دوستش خواهید داشت.

چند سطر کتاب

نمی‌دانم کم می‌خواهد چه بگوید و هیچوقت هم نمی‌فهمم، چون همان لحظه، صدای زنگ کر کننده‌ای در مقابلمان بلند می‌شود. هر دو جلو می‌رویم و یک لحظه بعد صدای تلق بلندی می‌شنویم. قفل درِ بخش روان‌پزشکی باز شده است. کمرون کنار می‎رود. «اول خانم‌ها.»
بله، اولین باری که مثل یک جنتلمن رفتار می‌کند باید همین لحظه باشد...
وقتی در باز می‌شود، دلم هری پایین می‌ریزد. تنها چیزی که می‌توانم بهش فکر کنم این است که نمی‌خواهم در این بخش باشم. می‌خواهم بچرخم و از پله‌ها پایین بدوم و از بیمارستان خارج شوم. از ذره ذره‌ی کنترل نفسم استفاده می‌کنم تا مانع این کار شوم. واقعا، واقعا دلم نمی‌خواهد اینجا باشم.
و هیچ‌کس به جز دوست صمیمی سابقم نمی‌تواند دلیلش را درک کند.